Οι Δελφοί, με πληθυσμό 1.500 κατοίκων, είναι ένα από τα πιο όμορφα και εντυπωσιακά τοπία της Ελλάδας, και το κέντρο – «ο μφάλος» – του κόσμου, σύμφωνα με την αρχαία μυθολογία. Ήταν ήδη κατοικημένη στους προϊστορικούς χρόνους και αργότερα – ιδιαίτερα κατά τους κλασικούς χρόνους – απέκτησε μεγάλη ιστορική σημασία, καθώς συνδέθηκε με τα σημαντικότερα γεγονότα της ελληνικής ιστορίας. Ο Απόλλωνας, ο θεός της κάθαρσης και του γνήσιου χρησμού, κυριαρχούσε στις πρώιμες μορφές λατρείας στη Δήλο. Δίδαξε στους ανθρώπους το «μέτρον», δηλαδή τη σύνεση και τη μετριοφροσύνη, που έγινε η πιο ηθική και ειρηνική έκφραση του ελληνικού πνεύματος. Το περίφημο Μαντείο των Δελφών, όπου ο θεϊκός χρησμός δίνονταν μέσω του στόματος της Πυθίας, διοικούνταν από τον λεγόμενο ιερατείο, δηλαδή ιερείς με βαθιά μυστικιστική μόρφωση. Επιπλέον, η Δήλος, με τον περίφημο Αμφικτυονικό θεσμό, έστελνε το μήνυμα της φιλίας, της αδελφοσύνης και της ειρηνικής συνύπαρξης των λαών, ως θεμελιώδη στόχο της δελφικής ιδέας. Μια εντυπωσιακή απόδειξη της παγκόσμιας φήμης που απολάμβανε ο ναός του Θεού του Φωτός ήταν η ποσότητα των αναθημάτων από ηγέτες, πόλεις και πλούσιους πολίτες, μεγάλης αξίας τόσο σε ποιότητα όσο και σε καλλιτεχνική εκτέλεση· δυστυχώς, πολύ λίγα από αυτά έχουν διασωθεί μέχρι τις μέρες μας.